รีวิวหนัง Dispicable Me 4 – ความสนุกคุ้นลิ้นที่อาจจะเบามือลงไปหน่อย

Dispicable Me เป็นหนึ่งในแฟรนไชส์อนิเมชั่นชั้นนำของโลกในปัจจุบัน ด้วยเนื้อหาอันเป็นเอกลักษณ์กล่าวถึงวายร้ายสุดป่วงที่ไม่อาจปิดบังความดีข้างในได้มิด กับเหล่ามาสคอตสีเหลืองสุดฮาและบ้าบอของเรื่องอย่างพวกมินเนี่ยนที่ผลักดันให้ Dispicable Me กลายเป็นอนิเมชั่นทำเงิน และดังจนถึงขนาดมีหนังเดี่ยวของตัวเองออกมาในภายหลัง

ปีนี้ Dispicable Me กลับมาอีกครั้งในภาคที่ 4 และจะเล่าเรื่องราวในเวลาต่อมา เมื่อกรูยุติชีวิตวายร้ายลงเพื่อครอบครัวและหันมาร่วมมือกับ ALV เพื่อความสงบสุขของโลก แต่ขณะเดียวกันตัวเขาก็เพิ่งจะมีลูกชายคนแรกได้ไม่นาน ซึ่งความสัมพันธ์กับเขาก็เหมือนจะไม่ดีเท่าไหร่ และพร้อมกันนั้นวายร้ายที่เขาเคยจับเข้าซังเตไปก็แหกคุกออกมาพร้อมลั่นวาจาไว้ว่าจะแก้แค้นเขาให้จงได้ ครอบครัวของกรูจึงต้องระเห็จไปอยู่เซฟเฮ้าส์พร้อมเปลี่ยนชื่อตัวเองหวังไม่ให้ใครจำได้ โดยไม่คาดคิดเลยว่ามันจะมีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นที่นั่น

ผมรู้สึกว่า Dispicable Me 4 ก็คือ Dispicable Me นัยหนึ่งคือมันมีความเป็นตัวเองสูง มีจุดเด่นที่แข็งแรง และหนังไม่เคยละเลยที่จะใช้มัน เพื่อความสนุกสนานเฮฮาของผู้ชม แต่ขณะเดียวกันผมก็รู้สึกว่าด้วยจำนวนภาครวมถึงภาคแยก ซึ่งทำมาสไตล์เดียวกันในหลายภาคแล้ว ทำให้ตัวหนังราวกับติดหล่มของตัวเอง และดูไม่มั่นใจพอที่จะลองออกจากกรอบตรงนี้ไปเทสต์อะไรใหม่ๆ ผลลัพท์คือมันเหมือนดูหนังที่ให้ฟีลลิ่งเดิมๆ อีกรอบ แน่นอนว่ามันมีมุขใหม่ๆ มาเสิร์ฟ รวมไปถึงงานสร้างที่ดูดีดูใหม่ขึ้นตามกาลเวลา แต่อะไรที่มันมากไปก็จะเริ่มไม่พิเศษและชวนให้เบื่อได้

ตัวหนังมีความพยายามจะเล่าเรื่องราวใหม่ๆ กับความสัมพันธ์ระหว่างเด็กทารกกับพ่อผู้เข้าสังคมไม่เก่งและน่าหวาดหวั่นแม้ว่าจะไม่ใช่คนมีพิษมีภัย รวมไปถึงไอเดียเมกะมินเนี่ยนที่เข้าท่าน่าสนใจ และนำเสนอได้อย่างยอดเยี่ยมในช่วงเวลาของมัน พาโรดี้จนฮากระจาย แต่ความเจ๋งนี้กลับมีไม่มากพอในตลอดทั้งเรื่อง เพราะพอตัวละครเยอะ เรื่องที่อยากเล่าก็เป็นเรื่องใหม่ ตัวละครเดิมๆ ก็ยังต้องให้มีสตอรี่ มันจึงต้องแบ่งแอร์ไทม์กันออกไป และผมรู้สึกว่ามันไม่ค่อยพอดีเท่าไหร่ โดยเฉพาะช่วงท้ายๆ ที่เผลอคิดไปว่าน่าจะเป็นไคลแมกซ์ก็กลับรวบรัดตัดตอน แบบว่าพอกำลังจะเริ่มเข้าที่เข้าทางหนังก็จบแล้ว น้อยไปจนอดเสียดายไม่ได้

ในภาพรวมยังต้องบอกว่า Dispicable Me 4 ยังทำได้ตามมาตรฐาน มันยังเป็นอนิเมชั่นที่สนุก เต็มไปด้วยซีนชวนหัว (แต่อาจน้อยกว่าภาคก่อนๆ) ความน่ารักน่าตบของพวกมินเนี่ยน เรียกได้ว่าเคยสนุกมายังไงมันก็ยังคงสนุกอยู่แบบนั้น เพียงแต่เราจะเริ่มรู้สึกอยากได้อะไรที่มันใหม่กว่านี้มากขึ้นสักหน่อย หรือหากบางคนยังชอบรสชาติประมาณเดิมอยู่ นี่ก็น่าจะเป็นอนิเมชั่นที่ไม่ควรพลาาดครับ พิสูจน์กันได้ด้วยตาตัวเองในโรงภาพยนตร์ครับ