ในสัปดาห์ที่หนังยักษ์เข้าโรงแบบชนกันเละเทะ Jungle Cruise เองดูจะเป็นเหยื่อของเหตุการณ์นี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะในขณะที่อีก 2 เรื่องที่เข้านั้นมีแฟนๆ รอดูอยู่อย่างหนาแน่น ภาษีของ Jungle Cruise มีแพงการเป็นหนังดูง่ายๆ และมีพระเอกซึ่งเห็นหน้าก็พอรู้แล้วว่าจบแฮปปี้เอนด์อย่างเดอะ ร็อคเท่านั้น
***รีวิวนี้ไม่มีสปอยล์เนื้อเรื่อง
สิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกกลัวขึ้นมาหลังจากการไปดู DUNE เมื่อช่วงกลางสัปดาห์ที่ผ่านมาก็คือการติดตางานภาพวิจิตรระดับ DUNE เข้าให้แล้ว และแม้จะย้ำกับตัวเองไว้ล่วงหน้าว่าทั้ง 2 เรื่องนี้ไม่สามารถเทียบกันได้ด้วยประการทั้งปวง ก็ยังอดรู้สึกตะขิดตะขวงลึกๆ ไม่ได้อยู่ดี หากพิจารณาจากการที่มันเป็นหนังฉายโรงเหมือนกัน
อย่างไรก็ตามในภาพรวมก็ต้องบอกว่า Jungle Cruise ไม่ได้แย่ และมีความสนุกสนานดูง่ายๆ อยู่ในที เพียงแต่มันเป็นความสนุกบันเทิงอันตื้นเขินที่มอบให้กับเราในช่วงเวลานั้นและจบไปอย่างง่ายดาย ไม่เหลือตะกอนอะไรทิ้งไว้ในยามที่ลุกออกจากโรง
หากเทียบกับหนังที่สร้างจากเครื่องเล่นเหมือนกันอย่าง Pirates of the Caribbean ต้องบอกว่า Jungle Cruise มีท่าทีเล่นๆ กว่ามาก เน้นผจญภัยแบบเบาๆ ไม่ต้องแก้ปริศนาอะไรมาก ตัวเอกมีพล็อตอาร์เมอร์คุ้มกายตลอดทั้งเรื่อง เป็นหนังผจญภัยที่สามารถพาเด็กๆ มาชมได้เพราะดูง่ายไม่มีพิษมีภัยใดๆ แต่ก็ด้วยความเบาของมันก็พลันทำเอาคนที่อยากได้อะไรเข้มข้นขึ้นมาหน่อยอาจจะรู้สึกผิดหวังถึงความไม่สุดสักด้านของมัน
แม้กระนั้นการได้ดู เดอะ ร็อค กับ เอมิลี่ บลันท์ มานั่งจีบกันในเรื่องก็คงเป็นอะไรที่แปลกตาอยู่พอสมควร เพราะรู้สึกว่า เดอะ ร็อคแกเล่นบทแนวๆ รอมคอมใช้ได้อยู่เหมือนกัน จนรู้สึกว่าจริงๆ แล้วมันไม่ใช่หนังผจญภัยนี่หว่า แต่เป็นหนังรักที่เอาฉากผจญภัยนิดๆ หน่อยๆ มาบังหน้ามากกว่า
เอาเป็นว่าถ้าอยากจะหาหนังที่ควรค่าแก่การดูในโรงภาพยนตร์ในยุคที่ค่าตั๋วสูงขึ้นทุกที Jungle Cruise คงไม่อยู่ในระดับต้องดูให้ได้อะไรขนาดนั้น เพียงแต่ถ้าอยากจะหาอะไรสนุกๆ คลายเครียดและดูกันได้ทั้งครอบครัวแบบไม่มีพิษภัยตามประสาาหนังของดิลนีย์ Jungle Cruise ก็ถือเป็นตัวเลือกที่น่าสนใจในช่วงนี้ครับ
