ถ้าพูดถึงจิ้งจอกเก้าหางหลายๆ คนก็คงต้องนึกถึงนินจานารุโตะเป็นแน่แท้ แต่ความจริงแล้วจิ้งจอกเก้าหางได้โผล่อยู่ในมังงะหรืออนิเมะหลายเรื่องก่อนนารุโตะซะด้วยซ้ำ สาเหตุที่ปีศาจตนนี้ถูกนำมาเขียนเป็นตัวละครสำคัญหลายต่อหลายครั้งเป็นเพราะว่าเรื่องเล่าของปีศาจตนนี้มีที่มาลึกลับ อีกทั้งอย่างสร้างความปั่นป่วนมากมายกว่าปีศาจตนอื่นมากมายหลายเท่าถึงขั้นเรียกว่าหายนะเลยทีเดียว วันนี้ผมเลยจะมาคุ้ยประวัติจิ้งจอกเก้าหางให้ได้อ่านกันครับ
“จิ้งจอกเก้าหาง” หรือ 九尾の妖狐(คิวบิโนะโยโคะ) ซึ่งตามภาษาญี่ปุ่นนั้นค่อนข้างตรงตัว 九尾 หมายถึงหาง 9 หาง ส่วน 妖狐 นั้นแปลว่า ปีศาจจิ้งจอก เป็นปีศาจในตำนานพื้นบ้านของญี่ปุ่น ปกติแล้ว 狐 หรือ คิทซึเนะ จะเป็นคำเรียกสุนัขจิ้งจอกทั่วๆไปซึ่งผู้คนเชื้อว่าจิ้งจอกที่อาศัยตามป่าเขานั้นจะมีพลังพิเศษต่างๆ อีกทั้งเจ้าเล่ห์ชอบแกล้งผู้คนที่เดินทางไปมาตามป่าเขาอีกด้วย
ปิศาจจิ้งจอกเก้าหาง มีต้นกำเนิดมาจาก 3 ประเทศได้แก่ อินเดีย,จีน และญี่ปุ่น จึงทำให้เข้าใจว่าเป็นปิศาจตัวเดียวกัน โดยสืบเนื่องมาจากเรื่องของการสืบทอดวัฒนธรรมจากอินเดียไปยังจีนตามเส้นทางสายไหม และค่อยไปยังญี่ปุ่นโดยการเผยแพรทางวัฒนธรรมจากจีน
ตำนานจีน
จากตำนานในอินเดียไม่ค่อยมีกล่าวถึงปีศาจจิ้งจอกเท่าไหร่นัก แต่กลับปรากฏอยู่ในพงศาวดารของจีนที่มีชื่อเรื่องว่า ฮ่องสิน (ที่ญี่ปุ่นเรียกว่า โฮชินเอ็นกิ หรือในชื่อไทยว่าศึกตำนานเทพประยุทธ์) ซึ่งเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับไสยศาสตร์ และภูตผีปิศาจโดยเรื่องราวมีอยู่ว่า พระเจ้าโจ้วหวาง (ติวอ๋อง) แห่งราชวงศ์ซางได้ไปสักการะเจ้าแม่หนี่วาในวิหารของเจ้าแม่ ซึ่งในวิหารมีรูปเคารพเจ้าแม่จะมีผ้าแพรบางๆ กั้นใบหน้าอยู่ บังเอิญว่าในตอนนั้นมีลมพัดผ่านมาทำให้ผ้าแพรเปิดออก โจ้วหวางได้เห็นใบหน้ารูปเคารพของเจ้าแม่หนี่วางดงามยิ่งนัก จึงหลุดปากมาว่า “เจ้าแม่งดงามถึงเพียงนี้หากได้มาเป็นมเหสีน่าจะดี”
เมื่อเจ้าแม่หนี่วาได้ยินดังนั้น จึงทรงกริ้วมาก และสั่งให้ปิศาจจิ้งจอกเก้าหาง ปิศาจพิณ รวมถึงปิศาจไก่ ไปจัดการโจ้วหวางให้เกิดความลุ่มหลงจนเพื่อให้บ้านเมืองล่มสลายเป็นการลงโทษ แต่ก็ย้ำว่าอย่าให้ราษฎรต้องเป็นอันตรายหรือได้รับความเดือดร้อนเป็นอันขาด ซึ่งในขณะนั้นเองก็มีหญิงงามนางหนึ่งชื่อว่า ต๋าจี ลูกสาวของเจ้าเมืองเล็กๆ ถูกส่งตัวเข้าวังเพื่อเป็นพระสนมของโจ้วหวาง ต้าจีเป็นหญิงสาวที่มีรูปโฉมงดงามมาก แต่หญิงงามคนนี้ก็อาภัพนัก เพราะถูกปีศาาจจิ้งจอกเก้าหางลอบฆ่าเพื่อสวมรอยเป็นต๋าจีในการลักลอบเข้าวัง
เมื่อโจ้วหวางได้พบต้าจีก็รู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมาก เนื่องจากรูปโฉมงดงามราวกับเจ้าแม่หนี่วา กิริยาวาจาไพเราะอ่อนหวานราวกับเทพธิดา ยากที่จะหาหญิงใดในแผ่นดินเสมอเหมือน จิ้งจอกเก้าหางจึงได้เริ่มการทำให้โจ้วหวางลุ่มหลง ซึ่งก็ทำได้อย่างง่ายดายเพราะนอกจากความงดงามแล้ว ตัวนางยังสามารถร้องเพลง และเล่นดนตรีได้ไพเราะ อีกทั้งร่ายรำได้งดงาม ทำให้โจ้วหวางยิ่งลุ่มหลงนางจนถอนตัวไม่ขึ้น และนางก็ได้ยุยงให้โจ้วหวางทำแต่เรื่องชั่วร้าย ฆ่าคนเหมือนผักเหมือนปลาอยู่เสมอมา
ในที่สุด ต้าจี หรือจิ้งจอกเก้าหาง ก็ได้ยุยงให้โจ้วหวางสร้างหอสอยดาวขึ้น ทำให้เกิดความทุกข์ยาก และนำมาซึ่งความตายแก่ราษฎรเพราะผู้คนจำนวนมากมายมหาศาลต้องถูกเกณฑ์แรงงานมาสร้างหอสอยดาวนี้ แต่ในที่สุดปิศาจทั้งสามก็ถูกผู้มีวิชาปราบลงนามว่า เจียงจื่อหยา ผู้วิเศษซึ่งได้ฝึกวิชาบนภูเขา ที่ได้รับบัญชาจากสวรรค์ให้มาขจัดทุกข์ของเหล่าราษฎรพร้อมทั้งนาจาศิษย์เอก
ปิศาจทั้งสามถูกจับตัวไปให้เจ้าแม่หนี่วาตัดสินโทษ จิ้งจอกเก้าหางเห็นว่าตนสามารถทำงานที่เจ้าแม่มอบหมายให้ ทำไมจึงยังมีโทษอีก เจ้าแม่หนี่วากล่าวว่าได้ใช้ให้ไปทำลายแต่เพียงโจ้วหวางเท่านั้น มิได้สั่งให้ไปเข่นฆ่าผู้คนมากมายเช่นนี้ การทำเกินคำสั่งจำต้องถูกลงโทษ ทั้งปิศาจพิณ และปิศาจไก่ จึงถูกลงโทษให้ตายตกไปตามกัน ส่วนจิ้งจอกเก้าหางนั้นได้หลบหนีการลงโทษไปได้ ส่วนโจ้วหวางนั้นเมื่อสูญเสียเมียรักไปจึงเศร้าโศกเสียใจเป็นอันมาก เผาหอสอยดาวทิ้ง จนตัวเองตายในกองเพลิงนั้นเอง
ตำนานญี่ปุ่น
ส่วนตำนานของญี่ปุ่นนั้นกล่าวว่า จิ้งจอกเก้าหางเป็นปิศาจที่หลบหนีมาแฝงตัวอยู่ในราชสำนักของญี่ปุ่นในรัชสมัยของจักรพรรดิ์โทบะ หลังจากที่หลบหนีมาจากอินเดีย และจีนมาแล้วซึ่งเป็นเรื่องราวหลังจากโจ้วหวางพอดิบพอดี โดยแฝงตัวมาในร่างของหญิงงามนามว่า ทามาโมะมาเอะ พระสนมของจักรพรรดิ์โทบะ นางทำให้จักรพรรดิ์โทบะลุ่มหลงในความงามของนาง และทำให้สุขภาพของจักรพรรดิ์โทบะทรุดโทรมลงทุกวัน จนต้องมีการอัญเชิญนักพรตจากองเมียวที่เรียกว่า องเมียวจิ มาทำพิธีปัดรังควาน จึงพบว่าในวังนั้นมีปิศาจจิ้งจอกเก้าหางสีทองแฝงตัวอยู่ พอความแตก ทามาโมะมาเอะ จึงได้คืนร่างเป็นจิ้งจอกสีทองตัวมหึมามีเก้าหาง เหาะหลบหนีไปบนท้องฟ้า กองทหารของจักรพรรดิ์โทบะได้ไล่ตามไปจนถึงที่ราบสูงนาสุ และต่อสู้กับปิศาจจิ้งจอกเก้าหาง และสามารถสยบจิ้งจอกเก้าหางลงและกลายเป็นหินเซ็ทโชเซกิ ซึ่งปัจจุบันสถานที่แห่งนี้กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อแห่งหนึ่งของญี่ปุ่นมาจนปัจจุบันนี้
ตัวนี้ไม่เกี่ยวกับตำนานด้านบนแต่ยืนยันว่าเก่งกว่าแน่นอน
